di: R.Falatti – R.Prandoni
 

El nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee ciar
el nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee bloeu.

Ma la mia mama el mè papà
gh’hann tanta nostalgia
de la soa gioventù che la torna indree pù;
de quand la città d’autunn a primavera
l’era come ona gabbia de gris e de scighera.
Milan l’era inscì bèll
senza la luna in ciel
romantica e segretta per chi se voreva ben.

El nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee ciar
el nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee bloeu.

Per tutt’i fioeu del dì d’incoeu
Milan inscì l’è bèlla
hinn chì e hinn content
insèma sòtta al sô
perchè gh’è nò bisògn de scond chissà in dovè
per ditt te voeuri ben
per vèss felis in duu.
Che gran meraviglia con la man in la man
amass a l’aria averta e dass on bèll basin.

El nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee ciar
el nòster ciel meneghin
l’è semper el pussee bloeu.