Stampa

di: Nino Rossi
 

 

Per minga ced coi ong e cont i dent
la foeuja gialda al ramm la s’è brancada
passa spavald con fòrza on boff de vent
e ciao, la foeuja gialda a l’è volada.

Milan, Milan romantica Milan
d’inverno quand el parco el se infarina
la nev ch’ el ciel el manda giò pian pian
la mett in coo al Castell la papalina
sul ner asfalt per ovattà i rumor
la stend ‘na passadora immacolada
se smòrza i pass el parco allora el par
ona foresta magica incantada.

Sul vial ona banchetta rassegnada
la spetta primavera per scoltà
i bisbilli d’ona còppia innamorada
semper istess qualunque sia l’età.

Milan, Milan fantastica Milan
giughen i piant a scondes in la nebbia
per poeu spuntà a l’improvvis arent
quasi a fà cred de vess saraa su in gabbia
guardian indifferent de tutt sto ben
on pel de cà sòtt al cavalcavia
randagio lù tal qual del sò brutt can
on vegg barbon pien de malinconia.