di: Aurelio Barzaghi
Edizioni: Brocca

Oh barchiroeu del Po
rèma, rèma de lèna
ch’ el sô l’è ’dree andà giò;
oh barchiroeu del Po
ch’ el sô l’è ’dree andà giò:
oh barchiroeu del Po.

La toa barca che va
l’ha perduu la vernis
’dess l’è vèggia, l’è vèggia ‘me tì
quanti sògn a metà,
ma ona dòna l’è lì
a la finèstra per tì.

E se l’aria umida
la va giò in di òss
oh barchiroeu del Po
corr in di sò brasc
e se l’aria umida
la va giò in di òss
oh barchiroeu del Po
corr in di sò brasc.

Oh barchiroeu del Po
rèma, rèma de lèna
che la toa dòna l’è lì
coi cavèi bianch ‘me tì,
che la toa dòna l’è lì
coi cavèi bianch ‘me tì.