di: L.Oldrati - Appiani

El vedi passà quasi tutt’i mattin
el cammina pian pian cont a fianch on cagnin,
l’è restaa de per lù hinn giamò on quai ann
quèll che Dio el gh’ha levaa, l’ha trovaa in ‘sto can.

“Rocky!”, el vosa con ‘sto bastardin,
“desmètt de scappà, fà nò el biricchin”,
a ghe manca la paròla per vèss on cristian,
ma anca senza parlà el ghe iutta a campà.

Vita te se bèlla quand tusscòss va ben,
ma restà depertì a se gusta pù nient.
Vita te se bèlla quand tusscòss va ben,
ma restà depertì a se gusta pù nient.

A passagh lì de fianch t’el sentet parlà
el bilanc d’ona vita ghe cunta al sò can
pròppi adèss che magari se podeva stà ben
la pension l’è rivada s’erom senza problèma.

A l’è triste pensà che tutt quèll che te fee
a nient’alter serviss che per viv on ambient
e se la te manca
tutt d’on tratt domà a tì
te rèstaa domà
‘me compagn on cagnin.

Vita te se bèlla se tusscòss va ben,
ma restà depertì a se gusta pù nient.
Vita te se bèlla se tusscòss va ben,
ma pò vèss on cagnin a fatt tornà sorrident…
a fatt tornà sorrident.