Stampa

di: G.Strehler - F.Carpi

 

Serom in quatter col Padola, el Rodolf, el Gaina e poeu mì.
Quatter amis, quatter malnatt, vegnuu sù insèma compagn di gatt.
Èmm faa la guèrra in Albania, poeu su in montagna a ciappà i ratt,
negher todesch de la Wermacht “mi fan morire” domà a pensagh.
Poeu m’hann cattà in on’imboscada, pugn e pesciad e ‘na fusiladaa.

Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
a San Vittor a ciappà i bòtt, dormì de can pien de malann.
Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
sbatuu de sù, sbatuu de giò, mì son de quèi che parlen nò.

El commissari ‘na mattina el me manda a ciamà lì per lì:
“Noi siamo accà, non sente alcun”, el me diseva ‘sto brutt terron.
El me diseva: “I tuoi compari noi li pigliassimo senza di te.
Ma se parlasse io firmo accà il tuo condono, la libertà.
Fesso tu sei se resti contento di stare solo rinchiuso accà dentro”.

Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
a San Vittor a ciappà i bòtt, dormì de can pien de malann.
Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
sbatuu de su, sbatuu de giò, mì son de quèi che parlen nò.

Son saraa su in ‘sta ratera, pièna de nèbbia, de frègg e de scur,
sòtta ‘sti mur passen i tramm, frecass de vita del mè Milan;
el coeur se streng ven giò la sira me senti mal, stoo minga in pee
cocciaa in sul lètt in d’on canton me par de vèss pròppi nissun
l’è pegg che in guèrra stà su ‘sta tèrra: la libertà la var ‘na spiada?!

Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
a San Vittor a ciappà i bòtt, dormì de can pien de malann.
Ma mì, ma mì, ma mì quaranta dì, quaranta nòtt
sbatuu de su, sbatuu de giò, mì son de quèi che parlen nò.

Mì parli nò!