I mascher - Cabaret Milano Duemila

di: Nino Rossi

 

Sul soffitt de la mia stanza
passa ‘l film de la mia vita:
mediòcrità senza ‘na meta.
Vedi el mond ch'el me circonda,
mascher d’ipocrisia, ògni paròla ona bosia:
la dòna la dis “toa per semper”
ma poeu la te vend per on nient.

On coeur innamoraa,
ona stanzètta, ona soffitta,
te cercavet, te vorevet nient de pù
perché quan t’hoo incontraa
te seret palta in de la palta
e con mì t'hee faa ‘l tò primm basèll in sù;
ma quand t’hee vist la scala
te voruu andà fina in scima
te calpestaa tutt quèll che te giuraa
te cambiet semper maschera,
ma ‘l tò faccin de bambola
l’è palta come i strad che t'hee calcaa.

Se on bèll Arlecchin qualunque
el te pòrta via la dòna
te maledisset Colombina,
ma se capita a l’invèrsa
e ‘l Pantalon l’è on alter
la ròbba allora l’è divèrsa
ò stramaledètta coscienza sta citto
… mi voeuri soffrì.

On coeur innamoraa,
ona stanzètta, ona soffitta,
te cercavet, te vorevet nient de pù
perché quan t’hoo incontraa
te seret palta in de la palta
e con mì t'hee faa ‘l tò primm basèll in su;
ma quand t’hee vist la scala
te vorsuu andà fina in scima
te calpestaa tutt quèll che te giuraa
te cambiet semper maschera,
ma ‘l tò faccin de bambola
l’è palta come i strad che t'hee calcaa.

musica

ma quand t’hee vist la scala
te vorsuu andà fina in scima
te calpestaa tutt quèll che te giuraa
te cambiet semper maschera,
ma ‘l tò faccin de bambola
l’è palta come i strad che t'hee calcaa.

Cerca

Facebook!