Casètta mia - Cabaret Milano Duemila

di: Giovanni D'Anzi - Alfredo Bracchi
Edizioni: Curci

 

 

Stasera ona grand malinconia
a son passaa indoe la gh’era la mia cà
l’è tutta ona rovina quèlla via
me son sentii ona lacrima spontà.
Ricòrdi de l’infanzia, tempi bèi e tempi dur
e tutta la mia vita l’era scritta in su quèi mur.

Casètta mia, casètta mia
te seret pussee bèlla d’on castèll
e quanti lacrim la mama mia
quand l’haa savuu de ‘sto tremend macèll.
Casètta mia, casètta mia
hoo ritrovaa sconduu sòtta on quadrèll
el liber de la prima comunion:
hoo guardaa via, hoo guardaa via
perchè me son sentii vegnì el magon.

Ricòrdi quand tornavi vers sera
a gh’era semper pront el mè mangià
la mia mamètta in fond a la ringhera
la me guardava con felicità:
fasevom di progètt de fà tanti abbelliment,
ma gh’è vegnuu la guèrra,
gh’è vegnuu i bombardament.

Casètta mia, casètta mia
con l’edera e i caròtol sul balcon
te se ricòrdet la giòia mia
quand gh’è vegnuu la fera in sui bastion.
Casètta mia, casètta mia
adèss te pòrten via in sui marnon
mì resti chi a guardat senza parlà:
voo minga via, voo minga via
son tròpp innamoraa de la mia cà.

musica

Mì trèmi come on bamba, ma però
casètta mia, casètta mia
te ‘l giuri che te faroo su ancamò.

Cerca

Facebook!