Bianca Milan - Cabaret Milano Duemila

di: I.Berlin - L.Moretti

 

 

E quand vègn giò la nev
bianca
la se indormenta la città
la par fina ‘na tosa col vèll
de sposa
coi sògn lontan da la realtà.
E per onorà tì
bianca
sòtta la nev se spontarà
quèll che ‘l ciel condanna perché
a ‘sto mond var nò domà i danee

E quand vègn giò la nev
bianca
e tutt Milan a l’è quattaa
la par finna sposa nel vèll
radiosa,
che bèlla l’è la mia città.

La scond i sò dolor
stracca
sòtta ‘n canton che ‘l ciel ghe da
e in d’on dì seren ‘me quèst chì
l’è Natal, Milan, anca per tì.

Tanti auguri,
rèsta semper inscì!

Cerca

Facebook!