di: Nino Rossi
La bèlla campagna lombarda l’ha cambia ‘l sò aspètt.
La nev l’ha vestida de sposa in bianca “toilètte”.
Riaffiora ‘l ricòrd d’on camin
ch’el mandava calor
e i nòster dò bocch che se univen,
parlaven d’amor.
Sèmm conossuu coi temporai de settember;
se sèmm amaa con tanta nev in dicember.
Lenta e leggera,
quasi indecisa se vegnì ò nò,
la par sospesa
la bianca nev quand la ven giò.
Visin a on camin d’on cassinal de paes,
foeura fioccava
e i nòster còrp s’hinn fus.
musica
Lenta e leggera,
quasi indecisa se vegnì ò nò,
la par sospesa
la bianca nev quand la ven giò.
Foeura fioccava
e i nòster còrp s’hinn fus.
musica
Nell’aria ‘l profumm frèsch de la primavera se sent;
la bèlla campagna lombarda
la torna a risplend.
La nèbbia, costòdia d’ovatta del nòster amor,
col sô l’è sparida, al sò pòst
l’ha lassaa tanti fior.