di: Longo Michele

Milan, Milan, Milan, Milan,
col coeur in man, col coeur in man,
sèmm vegnuu chì con la valisa de carton.
Èmm lavoraa, èmm lavoraa,
se sèmm sposaa, se sèmm sposaa,
adèss l’è ora anca on poo de riposaa.

Mangià i michètt de fioeu l’era obbligatòri
‘me in compagnia al cinemin de l’oratòri
sèmm vegnuu grand a giugà chì sul marciapee
che, al dì d’incoeu, se sa pù nanca se l’è.
Èmm traversaa i ann, sessanta e poeu i settanta
con l’allegria del carosello e quèi che canta
el Mike Bongiorno cont i sò quiz pussee giocond
Jannacci, Gaber, Celentano e ‘l rèst del mond.

Milan, Milan, Milan, Milan,
col coeur in man, col coeur in man,
sèmm vegnuu chì con la valisa de carton.
Èmm lavoraa, èmm lavoraa,
se sèmm sposaa, se sèmm sposaa,
adèss l’è ora anca on poo de riposaa.

In offizzi ò in fabbrica a lavorà instancabilment
se va in vacanza con la mitica Cinchcent
poeu andà a San Sir in filòvia ò col Centvintòtt
a tifà ‘l Milan, l’Inter tra numm giovinòtt.
El tò paes te pòdet nò desmentegall,
ma chì ho studiaa, trovaa miee e lavorà
gh’èmm poeu duu fioeu de tirà grand minga scherzà
vegnì a Milan son pròppi staa ben fortunaa.

Milan, Milan, Milan, Milan,
col coeur in man, col coeur in man,
sèmm vegnuu chì con la valisa de carton.
Èmm lavoraa, èmm lavoraa,
se sèmm sposaa, se sèmm sposaa,
Milan de tì mì me son pròppi innamoraa.