di: L. Carcano; C. Merli

De lontan me tampina 'na vos,
ma chì l'è che me dis de cantà
i canzon pussee bèi de Milan?
Ma l'è 'l rè del ball lisc ambrosian!
Pròppi lù, el Maester Pinòtt;
senza vista chì in tèrra, però,
la sù in ciel la soa sòrt l'è cambiada,
la passion de cantà me l'ha dada.

El tò amis Luisin l'ho incontraa
per on schèrz del destin su ona strada
l’esperienza che tì te gh’hee daa
ecco chì su de mì l’è rivada

Oh car Maester Pinòtt,
lì tra i omber che sconden la sera,
in d'on canton del mè coo
gh'hoo 'l rigòrd d'ona nòtt in balera.
Oh car Vittòri Pinòtt,
fèsta granda a l'è per Milan,
quand se risent a sonà
i quatter temp del tò lisc ambrosian! 

musica

Oh car maester Pinòtt,
sòtt al ciar che fa splend i baler
la gent la batt anmò i man
per el gran rè del ball lisc ambrosian.

Pioeuven de l'alt maneman
i gran virtù del Pinòtt,
resten sospes sù Milan
coi stèll che brillen de nòtt.
La Madonina anca lee
par che ghe pias ascoltà
on valzarin, vun de quèi che te mètt
l'argent viv, con baldanza, in di gamb...

quand in de l'aria se sent a sonà,

i canzon... del Vittòri Pinòtt!