di: Margorani - Patterlini
Come saltaa foeura da on bèll sògn
in la piazzètta gh’è tornaa on orghenin
e gh’è on omètt vestii a carbon
che gira gira la manètta senza fin.
L’orghenin l’è on quader coloraa
con fadiga el sòna on bèll motiv
fòrsi on poo veggin e on poo stonaa,
ma che tanti sògn el fa riviv.
Quand per la città
con la scimbiètta in su la spalla e col piattin
on motiv sfruttaa
la gent la guarda e la sorrid al tò pianin;
i nòt allegher e melodios hinn come stòri
l’aria ie pòrta come la voeur
e la desseda in de la gent tanti memòri
desmentegaa però restaa dent in del coeur.
Vedi che la gent la te consola
e che on quaicòss t'è borlaa denter in del piattin
gh’è la toa scimbiètta che la balla
e che contenta la saltèlla sul pianin
fòrsi incoeu l’è la giornada bòna
fòrsi te rièsset a mangià
dai, che l’orghenin content el sòna
fòrza: la manètta fa’ girà.
Quand per la città
con la scimbiètta in su la spalla e col piattin
on motiv sfruttaa
la gent la guarda e la sorrid al tò pianin;
i nòt allegher e melodios hinn come stòri
l’aria ie pòrta come la voeur
e la desseda in de la gent tanti memòri
desmentegaa però restaa dent in del coeur.
musica
el tò organin el fa frecass, ma l’è sincer
el fa sentì la nostalgia
però scancèlla tutta la malinconia
ògni ricòrd el fa riviv ‘me fuss ier.