La stria - Cabaret Milano Duemila

di: Brambilla

 

 

 

Trallallero, trallallero, trallallero, trallalla.

L'era vèggia barbòna, la tirava el tabacch
e tutt quèll che l'aveva l'era dent in d'on sacch.
La dormiva, soo minga, sòtta i pont ò i porton
la mattina a bònora  la girava i canton.
La se fermava semper in la stèssa osteria
stèss tavol, stèssa sedia fin a nòtt e poeu via
la ciamaven la stria coi danee d'on grappin
i sò cart la mis'ciava la leggeva el destin.
On parent, on'amisa te farann on quai tòrt,
ma l'amor el trionfa perchè l'è el pussee fòrt;
ògni tant la barava senza mai fass capì
la carta con su la mòrt la faseva sparì.

Trallallero, trallallero,...

L'era vèggia barbòna, la tirava el tabacch
e tutt quèll che l'aveva l'era dent in d'on sacch.
La diseva: "A la mòrt pò scappan nanca vun,
ma se prèst ò se tardi mì ghe'l disi a nissun.
Perchè conossi l'ora che la mòrt per mì la sòna
el savè la mia ora m'ha ridòtt 'na barbòna;
la ciamaven la stria coi danee d'on grappin
i sò cart la mis'ciava la leggeva el destin.
L'hann trovada per strada come on pòr fagottèll
con del sangh, lì, per tèrra ne la s'cèna on cortèll
la stringeva ona carta cont i dit senza sangh
l'è la mòrt tutt i alter spars intorna
eren bianch
la stringeva ona carta cont i dit senza sangh
l'è la mòrt tutt i alter spars intorna
eren bianch.

Trallallero, trallallero...

Cerca

Facebook!