Stampa

di: Bosetti; Pino Mazzola


 

 

 

Gh’era ona lusiroeula in sul canton
col sò fagòtt de sògn e de illusion
mis’ciaa cont i miseri del mestee
che la portava a batt el marciapee.
Di vòlt quand ghe ritornaven in la ment
i ricòrd d’on passaa pien de torment
coi sgarr rabbios e la disperazion
lee la cantava inscì la soa canzon.

Mi gh’hoo creduu a l’amor ona vòlta sola
e la mia vita l’hoo brusada via
insèma cont i sògn de gioventù
adèss però nissun me incanta pù.
Chi fa l’amor con mì non gh’ha de avègh
che on sbrindol del mè còrp indifferent
compagn d’on animal che in d’on moment
el va in sorbuj, ma senza sentiment.

L’ultima sera l’hann brancada sola
e la canzon ghe l’hann stozzada in gola
ona cortellada, on’altra e on’altra anmò
compagn d’on strasc l’è scarligada giò.
Oeugg sbarattaa in del voeui pien de sgoment
e on sbocch de sangh a soffegà on lament
l’è mòrta inscì, sbiottada in d’on canton
e s’è perduu in del nient la soa canzon.

Mi gh’hoo creduu a l’amor ona vòlta sola
e la mia vita l’hoo brusada via
insèma cont i sògn de gioventù
adèss però nissun me incanta pù.
Chi fa l’amor con mì non gh’ha de avègh
che on sbrindol del mè còrp indifferent
compagn d’on animal che in d’on moment
el va in sorbuj, ma senza sentiment.

musica

Finissen tutt i sògn de gioventù
adèss però nissun me incanta pù.