Stampa

di: Nino Rossi


 

 

 

Smanien ‘me dannaa
per tirà el mond quadraa,
hann asservii la scienza
a superindustrial senza coscienza.
Pur m’è staa donaa la giòia de godè,
in tutt el sò splendor d’arcobalen
la fèsta de la vita.

Viv l’è anca guardà i color d’ona farfalla.
Viv l’è anca sfiorà el petalo d’on fior,
vedè i fantasii d’on vol de rondinèlla,
guardà i gibigiann del sô in on fòss che ‘l corr.
Voeur minga dì ciappala me la ven,
ma colorà i giornad d’on poo de ben.
Fà volà el progrèss sui al de la poesia,
respirà la vita in tutt el sò calor.

Fà e desfà, se sa, l’è semper tutt laorà,
fra on secol, al progrèss
ghe toccarà fà quèll ch’ el dèsfa adèss.
Sarà anmò osannaa la tèsta del scienziaa,
che con la soa coltura el scoprirà
la ròsa e l’aria pura.

Viv l’è anca guardà i color d’ona farfalla...