di: Roberto Ridolfini; Leonardo Marzaglia

Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
òh bèi, òh bèi, l’è la fèsta del nòster Milan.

Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
òh bèi, òh bèi, gh’è in de l’aria on profumm de tortèi:
gh’è ona via pièna de pittor, l’è ona fèsta per i color
per i rottamatt e per i strascee de Milan;
de belle ghe n’è on gran bordèll
se ti e compret te spendet pòcch
e gh’è pur quèll del zuccher filaa.

Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
òh bèi, òh bèi, di fiolètt l’è la felicità.

musica

Li visin gh’è quèll di ballon,
pussee in là venden el croccant, pròppi de quèll bon
cont i caramèi e ‘l torron,
gh’è anca ròba de arredament
e gh’hinn quèi poeu che compren nient
e fann pèrd el temp a chi gh’ha de vend.

Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
su fiolètt, dai tosann, l’è la fèsta del nòster Milan.

musica

Gh’è on omètt che ‘l vend i firon,
quanta gent, quanta confusion
poeu gh’è quèi di dischi che ‘l sòna i canzon
quèll che ‘l mètt la paja ai cadregh,
gh’è anca quèll che ‘l giusta i ombrèi
e ‘l sò sòci el vend la lozion di cavèi.

Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
òh bèi, òh bèi, di fiolètt l’è la felicità.
Òh bèi, òh bèi, l’è la fera de quèi pussee mèj
su fiolètt, dai tosann, l’è la fèsta del nòster Milan.