Innamorada - Cabaret Milano Duemila

di: Giorgio Danese
 

 

 

Gh’hoo on gran magon, ma foo la serenada
ad ona bèlla dònna innamorada
anca se adèss mì soo che l’è sposada
voeuri sfidà el destin con ‘sta cantada.
Sòtta el porton con aria disperada
gh’hoo pù de vos ormai la s’è gelada
la soa finèstra la rèsta sarada
gh’è vun che ‘l vosa: “Basta! Va’ a dormì!”.

Ciappi la mia ghitara e scappi via
voo a riscaldass i òss in osteria
on bèll grappin e avanti poeu a cantà
quanti bèi dònn insèma a mì a brindà.
S’è già formada ona bèlla compagnia
hoo casciaa via la mia malinconia,
ma se me fermi on attim a pensà
me senti anmò de lee innamoraa.

Sòtta el porton con aria disperada
gh’hoo pù de vos ormai la s’è gelada
la soa finèstra la rèsta sarada
gh’è vun che ‘l vosa: “Basta! Va’ a dormì!”.

Ciappi la mia ghitara e scappi via
voo a riscaldass i òss in osteria
on bèll grappin e avanti poeu a cantà
quanti bèi dònn insèma a mì a brindà.
S’è già formada ona bèlla compagnia
hoo casciaa via la mia malinconia,
ma se me fermi on attim a pensà
me senti anmò de lee innamoraa,
ma se me fermi on attim a pensà
me senti anmò de lee innamoraa.

 

Cerca

Facebook!